Ahad, Februari 29, 2004

Huh..lega rasanya..

Akhirnya penantian selama ini berakhir pagi tadi. Segalanya macam pantas jer berlalu, setenang air yang mengalir,sekilas cahaya yang memancar..:)

Seramai mana calon SPM tahun 2003, sebanyak itulah cerita yang ada dalam diri masing2 yang pastinya jadi satu kenangan sampai bila2.

Sya tahu masing2 ader citer sendiri tapi kat sini biarlah saya story my part dulu yek...

Bagi sy apa yg lebih penting pd hari nih sbb nak jumpa kwn2. semangat punya pasal, pukul 6 pagi dah bangun. Kebetulan jgklah pada masa yg sama my mom ader hari sukan kat skolah dier.terpaksalar batalkn hasrat nak naik motor. Mak ader jugak yg dia nak tolg hantarkn. so then leave me with 2 choices..nak naik bas ker nak naik keter..

tapi saya pilih nak naik bas..wlupun diragui sbb katanya emosi anak nih tak kuat..takut2 sesat ker ipoh pulak..(merepek sungguh) Tapi sy nak jugak naik bas...I mean sampai biler kan?

Bas sampai kat TI seawal 8.30 pagi...smpi kat rest house 5 minit seterusnya..mlm smlm lagi dah janji nak jumpa wahab,wak,faizi,faiz nagn kaz kat rest house. So first thing first...ketuk lar pintu....pintu no 6..tiga kali ketuk pintu baru dgr ader suara. Masuk2 jer
"ya Allah budak2 nih tak bgn lagi!"

Kami sempat ketawa,gembira2 sekejap jer...tak lamer lepas tuh handset berbunyi..handset Faiz ...call bkn dr calang2 org dr cigu maznah...

"Hah faiz! cikgu baru ajer pegi ambik result nih.."
"macam mana cikgu?"tanya faiz,muka faiz dah start biru...bilik yg tadi riuh jadi senyap mcm tanah perkuburan..
cikgu boleh gelak jer lagi..."overall meningkat lar..purata gred 2.49"

erm..sampai skrg boleh ingat every little detail,aper yg cikgu cakap..
After that, mulalah semua dah tak boleh duduk diam. macam nih tak kena, macam tuh tak kena. jantung pun dah lain macm jer berdegupnyer.Dub!Dab!Dub!Dab!

Satu cerita yg lagi best yg sy nk kongsi; waktu kami nak pergi breakfast. Waktu saya belanja diorg sumer. Awal2 mmg sumer semangat,yelar ader org nak belanja. Tapi tiba2 ditakdirkan Allah serentak pd satu masa tiba sumer hndset berbunyi waktu tuh...

Family masing2 dah mula risau..saya boleh ingat muka sorg2 waktu tuh.tercengang tak tahu nak ckp aper. Erm.. yelar saya bkn adr hndset waktu tuh, keje tgk org jer lar...

"Mak tak pegi skolah lagi nih"
"Erm kalau dah dpt result nanti call abah balik"
"nanti after this , kitaorg terus nak ambik"

tgk dialog tadi, nmpk mcm sumer nmpk confidence tapi after that sorg2 muka brubah. mamat grand kitaorg pun dah tak boleh mantain lagi dah...Sampai satu keadaan ader jugak lar muncul kaca2 kat mata

Jadual yg asalnya 11.30 diawal kan, terus ambik bas ke semesti. nak dijadikan cerita tetiba pulak ader perempuan india convent dtg naik bas bwk result..lagi bertambah biru lah muka masing2. Wahab pun beranikan lar tanya..

"Awak..camner result awak?"
"Erm..alhamdullilah lar.."

kami tgk gak..mmg not bad gak..skit sini a1,a2 ngan b3.. tapi yg terkejutnyer tang dier ckp alhamdullilah tuh...uish maner pulak budk nih bljr nih..

apa2pun spjg perjalanan yg paling serious,kronik Faiz...sampai boleh tanye

"jauh lagi ker nih"
"Dah dekat dah?"

macam2..tapi bila dah nampak tangki biru sekolah..seluruh bdn rasa lemah, rasanya sepanjang perjalanan sampi ke DB mcm ditarik2 badan nih yg tak bermaya dah...after that..erm..I think you know better than me..


Perjuangan belum selesai

Hakikat nya perjuangan kita masih belum selesai. Tidak wujud lagi sebenarnya titik noktah. Apa y berlaku pd hari ini mungkin snbnrnya satu permulaan. Permulaan ke arah hidup yang lebih matang. Setiap org ada jln yg tersendiri dan dr jln itulah kita akan pelajari erti hidup sebnr..

Bagi yg mendapay result yg baik..Tahniah drpd sayer. Namun kejayaan y didapati hari ni bkn bererti kejayaan selama2nya. Allah menduga hambanya dgn 2 nikmat kesenangan dan kesusahan dan hakikatnya dugaan kesenangan ini lagi payah kerana ramai yg kalah dlm tak sedar. Tak bermakna anda dpt keputusan yg baik,course yg baik, tmpt yg baik, tugas anda dah semakin sng, belum tentu sbnrnya mlh ia mungkinl ebih dr apa yg anda sangkakan.

Kepada yg kurang bernasib baik, jgn kata anda tak boleh dan jgn sesekali anda kata bodoh..Tak boleh..!! Jangan fikkit bila nampak keputusan mcm tu semua dah berakhir. tak sbnrnya....anda boleh pergi lagi jauh, saya tahu. Saya tahu anda semua boleh. lepas ni ganda kan usaha . Ada hikmak sebenarnya disebalik kegagalan itu. Malah ia mungkin satu anugerah. Carinya secepat mungkin. Apa2pun life must go on; what ever happen tell me tell urself and tell evry one else one day you'll see me some one worthy..For now just hold on to ur dream...

Saya faham kita tak boleh tipu diri sendiri kata yg kita suka result y kita dpt. Tapi tak apa..it's still ok.. still boleh lagi kan... lantaklar aper org nak ckp..bkn boleh pusing balik masa..yg penting jgn stay in grief lamer sgt...sbnrya satu pintu tertutup ader byk lagi pintu yg masih dah baru terbuka cuma silap sesetenagh org mrk terlalu lama menangisi pintu yg tertutup itu...

Tiada ulasan: