Ahad, Februari 29, 2004

Huh..lega rasanya..

Akhirnya penantian selama ini berakhir pagi tadi. Segalanya macam pantas jer berlalu, setenang air yang mengalir,sekilas cahaya yang memancar..:)

Seramai mana calon SPM tahun 2003, sebanyak itulah cerita yang ada dalam diri masing2 yang pastinya jadi satu kenangan sampai bila2.

Sya tahu masing2 ader citer sendiri tapi kat sini biarlah saya story my part dulu yek...

Bagi sy apa yg lebih penting pd hari nih sbb nak jumpa kwn2. semangat punya pasal, pukul 6 pagi dah bangun. Kebetulan jgklah pada masa yg sama my mom ader hari sukan kat skolah dier.terpaksalar batalkn hasrat nak naik motor. Mak ader jugak yg dia nak tolg hantarkn. so then leave me with 2 choices..nak naik bas ker nak naik keter..

tapi saya pilih nak naik bas..wlupun diragui sbb katanya emosi anak nih tak kuat..takut2 sesat ker ipoh pulak..(merepek sungguh) Tapi sy nak jugak naik bas...I mean sampai biler kan?

Bas sampai kat TI seawal 8.30 pagi...smpi kat rest house 5 minit seterusnya..mlm smlm lagi dah janji nak jumpa wahab,wak,faizi,faiz nagn kaz kat rest house. So first thing first...ketuk lar pintu....pintu no 6..tiga kali ketuk pintu baru dgr ader suara. Masuk2 jer
"ya Allah budak2 nih tak bgn lagi!"

Kami sempat ketawa,gembira2 sekejap jer...tak lamer lepas tuh handset berbunyi..handset Faiz ...call bkn dr calang2 org dr cigu maznah...

"Hah faiz! cikgu baru ajer pegi ambik result nih.."
"macam mana cikgu?"tanya faiz,muka faiz dah start biru...bilik yg tadi riuh jadi senyap mcm tanah perkuburan..
cikgu boleh gelak jer lagi..."overall meningkat lar..purata gred 2.49"

erm..sampai skrg boleh ingat every little detail,aper yg cikgu cakap..
After that, mulalah semua dah tak boleh duduk diam. macam nih tak kena, macam tuh tak kena. jantung pun dah lain macm jer berdegupnyer.Dub!Dab!Dub!Dab!

Satu cerita yg lagi best yg sy nk kongsi; waktu kami nak pergi breakfast. Waktu saya belanja diorg sumer. Awal2 mmg sumer semangat,yelar ader org nak belanja. Tapi tiba2 ditakdirkan Allah serentak pd satu masa tiba sumer hndset berbunyi waktu tuh...

Family masing2 dah mula risau..saya boleh ingat muka sorg2 waktu tuh.tercengang tak tahu nak ckp aper. Erm.. yelar saya bkn adr hndset waktu tuh, keje tgk org jer lar...

"Mak tak pegi skolah lagi nih"
"Erm kalau dah dpt result nanti call abah balik"
"nanti after this , kitaorg terus nak ambik"

tgk dialog tadi, nmpk mcm sumer nmpk confidence tapi after that sorg2 muka brubah. mamat grand kitaorg pun dah tak boleh mantain lagi dah...Sampai satu keadaan ader jugak lar muncul kaca2 kat mata

Jadual yg asalnya 11.30 diawal kan, terus ambik bas ke semesti. nak dijadikan cerita tetiba pulak ader perempuan india convent dtg naik bas bwk result..lagi bertambah biru lah muka masing2. Wahab pun beranikan lar tanya..

"Awak..camner result awak?"
"Erm..alhamdullilah lar.."

kami tgk gak..mmg not bad gak..skit sini a1,a2 ngan b3.. tapi yg terkejutnyer tang dier ckp alhamdullilah tuh...uish maner pulak budk nih bljr nih..

apa2pun spjg perjalanan yg paling serious,kronik Faiz...sampai boleh tanye

"jauh lagi ker nih"
"Dah dekat dah?"

macam2..tapi bila dah nampak tangki biru sekolah..seluruh bdn rasa lemah, rasanya sepanjang perjalanan sampi ke DB mcm ditarik2 badan nih yg tak bermaya dah...after that..erm..I think you know better than me..


Perjuangan belum selesai

Hakikat nya perjuangan kita masih belum selesai. Tidak wujud lagi sebenarnya titik noktah. Apa y berlaku pd hari ini mungkin snbnrnya satu permulaan. Permulaan ke arah hidup yang lebih matang. Setiap org ada jln yg tersendiri dan dr jln itulah kita akan pelajari erti hidup sebnr..

Bagi yg mendapay result yg baik..Tahniah drpd sayer. Namun kejayaan y didapati hari ni bkn bererti kejayaan selama2nya. Allah menduga hambanya dgn 2 nikmat kesenangan dan kesusahan dan hakikatnya dugaan kesenangan ini lagi payah kerana ramai yg kalah dlm tak sedar. Tak bermakna anda dpt keputusan yg baik,course yg baik, tmpt yg baik, tugas anda dah semakin sng, belum tentu sbnrnya mlh ia mungkinl ebih dr apa yg anda sangkakan.

Kepada yg kurang bernasib baik, jgn kata anda tak boleh dan jgn sesekali anda kata bodoh..Tak boleh..!! Jangan fikkit bila nampak keputusan mcm tu semua dah berakhir. tak sbnrnya....anda boleh pergi lagi jauh, saya tahu. Saya tahu anda semua boleh. lepas ni ganda kan usaha . Ada hikmak sebenarnya disebalik kegagalan itu. Malah ia mungkin satu anugerah. Carinya secepat mungkin. Apa2pun life must go on; what ever happen tell me tell urself and tell evry one else one day you'll see me some one worthy..For now just hold on to ur dream...

Saya faham kita tak boleh tipu diri sendiri kata yg kita suka result y kita dpt. Tapi tak apa..it's still ok.. still boleh lagi kan... lantaklar aper org nak ckp..bkn boleh pusing balik masa..yg penting jgn stay in grief lamer sgt...sbnrya satu pintu tertutup ader byk lagi pintu yg masih dah baru terbuka cuma silap sesetenagh org mrk terlalu lama menangisi pintu yg tertutup itu...

Selasa, Februari 24, 2004

TAK JADI KE SHAH ALAM

Awalnya mmg nak ke shah alam nak buat surat beranak baru...tapi tiba-tiba ptg tadi segalanya berubah..it was really unexpected as during my youngest sister cheerfully playing bicycle..tetiber dia jatuh..terus tangan dia sakit2..malam tadi dah bawak pegi klinik...and that night also my father told me to stay as I need to watch her until she fully recover...

Itulah ceritanya...apa2pun mungkin ini satu sebab Allah nak permudahkan saya berjumpa dgn kawan2,saya tak kata yang kemalangan adik saya ini satu yang baik tapi mungkin ada hikmahnya. Kalau ke shah alam nanti hari khamis atau jumaat kene rush balik ke rumah balik..kene naik bas..ayah kene minta keluar lagi dr pejabat..nanti apa pulak kata org lain..lain lah kalau ayah kita tuh boss...Jadi nampaknya sepanjang minggu nih bertambah lah satu lagi kerja kene baby sit pulak adik sorg nih...


PKN(cerita dari maklong)

Pg nih jugak mak long tetiba dtg...nasib baik rumah dah kemas...malu lah jugak nak sambut tetamu kalau rumah bersepah..

asalnya nak duduk depan tv jer tapi tetiber mak long bukak cerita yg dier baru telepon anaknya dkt kelantan..anaknya(syikin) kene PKN kat saner...terus berminat nak dgr...erm mak long pun cerita lah yg syikin nih nangis..nak part dgn keluarga...lepas tuh mak long pun bukak cerita macam mana aktiviti kat saner...punya lah saya ingatkan betul2 mcm tentera...kwd memanjang tapi actually yg sebenarnya nmpk mcm kem motivasi ajer...ader lar jugak kawad waktu ptg tapi other than that tak dgr pulak..tak tahulah kalau syikin nih nak rahsia..yelar macm waktu kita orientasi dulu ada yg boleh kasi tau ader yg kene rahsia...then dier cerita jugak pasl mkn kene berbaris pjg and then dier kene tido dkt khemah...mlm nya pulak ader LDK...tak tahulah mcm mana korg sumer pikirkan tapi saya rasa mcm tak ubah mcm rutin asrama jer cumer tambah sikit dgn ken motivasi...yg pelik nyer boleh telepon lagi h tuh..even waktu LDk pun boleh bwk phone..ermm longgar jugak kirenye..tapi satu yg sayer musykil kalau lah boleh tepon kenapa tak dgr pulak aper citer dr kwn2 kiter...

apa diorg dah luper kita ker...almaklumlah dapat gading bertuah tanduk tidak berguna lagi...tapi saya rasa taklah... mesti ader yg contact...atau kalau betulllah cerita maklong saya, mesti diorg dah boleh adapt dah.... alaa..2 minggu baru,sure it's not a big deal....apa2pun kepada yg membaca nih jgn ingat saya tunggu panggilan sesaper...

nostalgia

smlm waktu mengemas barang2 lama nak mencari semula surat beranak.....tetiba terjumpa beberapa cebisan kertas..kecil tapi setiap satu ada dgn makna tersendiri...siapa yg tulis???erm rasa2nyer???

kertas nih mcm diary lebih kurg mcm diary jugak lar...dia cerita yg dier takder kawan..dier sedar dier bkn sesiapa...dier tak satu pun yg boleh dibanggakn..dr penulisan kertas nih boleh rasa yg dia ada kekeliruan identiti...sbb dia ckp dia tak tahu siapa yg dia harus jadi sebenarnya....dia kata yg selama nih dia hipokrit..ikut apa yg org nak tapi bila hati ini menangis,merintih tak siapa yg tahu....dia kata dia ada kwn tapi cuma dia takut adakan kawan dia itu rapat dgn dier sbb pangkat dier ker, otak dier ker atau sekadar mengambil hati...


cerita ini tak berkenaan dgn sesaper yek...cumer persoalannya di sini..sampai begitu sekali ker...mmglah baik nak mencari kawan tapi kalau sebegitu pergorbanan nya kadang saya rasa kesian..sbb macam mana kalau tiba2 kawn dier tikam dari belakng...

yg lebih sedih adakah kawannya menghargai apa yg telah dikorbankan...berapa banyak dr kita ambil peduli apa yg kwn berikan..berapa ramai dr kita sabar perangai kwnnya tapi terus berikan yg terbaik...berapa ramai yg sanggup dahulukan kwnnya drpd org lain...susah nak cari org mcm nih dan susah jugk nak bentuk diri kita seperti ini...ia perlukan hati yg tabah kesabaran yg cukup tinggi...

kepada pembaca..jgn sia2kan org disekeliling anda..setiap satu daripadanya membentuk anda yg ada kini..hargai lah sabaik mungkin...sebab kita tak tahu mungkin esok kita dah tak serapat ini...lagi menyedihkan bila anda hanya tahu kepentinannya selepas satu masa yg anda tak boleh nak berbual dgn nya lagi....

bagi saya setiap kali saya nak mendekati seseorg saya hanya ingat satu...kalau niat kita baik insyaallah Allah tentu akan tolg...tak kesahlah org nak kata apa...kita pun buknnyer boleh nak puaskan hati semua org...berbuat baik pada org...nanti anda akan rasa kemanisan ukhwah yg wujud diantaranya...



sampai macam tuh

Ahad, Februari 22, 2004

Dub Dab Dub Dab….

Saya boleh rasakan sendiri jantung nih berdebar-debar almaklumlah result pun tak lama lagi keluar kan…. I mean who don’t feel scare,terrify when it comes to time like this…..•apa2pun bila saya rasa risau saya teringat apa cikgu ranti cakap pada saya:

“Buat apa kamu rasa risau, kamu rasa risau tu dapat membantu ker?”

Kadang-kala bila fikir semula, risau tu membantu ker?, kita guling2, makan tak kenyang mandi tak basah boleh membantu? •Erm mungkin ada baiknya kita berdoa, sembahyang hajat..mintak pada Allah tenangkan hati nih bila datang hari nyer nanti…

Tapi ada nanti org pulak cakap:

“Cakap mmg senang, hati nih bukan boleh di kawal, dah nak risau bkn boleh dithn2”

erm..kalau macam tuh, one word to say…
LEPASKAN!!!! Kalau kita dah risau sgt lepaskan ajer..sama lah kalau kita dah suka org tuh lepaskan ajer..(erm ader kaitan ker???) yg mana dkt nagn kekawan…buat aktiviti yg best2 tgk wayang ker (mcm faizi, pa ngan jemi tgk gothika kat TI), jalan2 sesama(erm takder contoh lak..) nyanyi ker, melalak ker nak luahkan kat sini pun boleh…apa2jer lah asal kene caranya dan hilang rasa yg terbelenggu dlm hati tu..uish actually kalau simpan lama2 bahaya..sbb bila2 masa dier boleh jadi bom jangka..you never know when it will blow..

Apa2pun tak lama lagi kita dah nak ker sekolah balik..erm..aper raser nya balik ker sekolah balik, suker ker?,sedih ker?,benci ker?

Saya sendiri tak tahulah apa nak cakap…rasa risau tu masih ada tapi tak boleh nafikan jugak seronok yg teramat sgt sbb boleh jumpa kawan2 balik..macam mana lar rupa sorg2,mskn mak sedap sgt… takut ader yg dtg semakin berisi- isi ….mcm kata nassez boleh jalan straight lagi ker( camner tuh yerk?) erm tgk jer lar nanti yg dtg …. ala2 hollywood,bollywood ker mellywood erm summer jenis nanti ader…dgr citer girl nak pakai baju samer..hai kak tak lusuh ker baju tuh…

Wlupun sebahagian drpd kiter takder,,(erm..sedih nih) tapi we should try our best to make it as the best day ever..jgn buat mslh yek…kita jumpa kat saner nanti

Anugerah Planet Muzik
Ader sesaper tgk anugerah planet muzik ari jumaat tuh…erm camner best tak…saya tgk sikit ajer..mak nagn ayah nak tgk harry potter kat HBO..apa2pun sbb lar jugak tgk persembahan ning ‘dion’ baizura (napetr yerk aznil cakap camtuh)…liza hanim( dier nmpk gemuk..punyer lar piker naper..rupernyer baru tau dier baru lepas bersalin) ari lasso, glen, yusri and also erra( hi kak dah kahwin nih nmpk badan berisi lak yek..)

Apa2pun yg saya tunggu of course lar my fav artirst siti nurhaliza..erm semenjak MTV asia award ari tuh nama dier smkn meletup-letup..actually saya tak expect dier mng waktu MTV award tuh coz almaklumlah thn nih dier kene compete nagn misha omar, too phat yg tak kurg hebat lar…tapi persembahan dier nagn Gareth gates tuh mmg best lar..vokal dier fuh mengancam habih..

Anyway balik ke anugerah planet muzik…nampk gaya mlm tuh summer org tunggu siti..namer siti disebut summer org kasi sambutan hangat..certain artist lain erm ader yg mcm tak ikhlas jer nak tepuk…kekadang mmg raser tak adil and maybe ini tak sihat utk industri nih bila ader dominasi tapi peminat ader hak besides dhe deserve it right coz siti mmg ader potensi yer..besides dier punyer perangai pun baik..

Erm kekadang ader gak org kater siti nih org Malaysia jer kata cantik tapi kat western saner blum tentu….
Yer ker? Tengok tak melodi aria had..yg aznil bwk gmbr siti kat London..hmm bukan sorg yg ckp siti cntik..siap nak propose lagi..hi untunglar nasib badan..tapi tertarik pulak biler mat2 saleh tuh ckp…yg lebih kurg dier ckp bhw bukn kecantikan luaran jer yg dikira tapi seseorg tuh jugak mesti ader kecantikan dalaman…erm dah pandaipulak org2 eropah..meaning that they still that good moral value…apa2pun pikir2 lar yek…

Minggu dpn saya nak ker shah alam, nak buat salinan surat beranak, yg lama dah hilang dah..hehe terpaksa buat baru ngan ayah sekali coz ayah pun hilang skali..kalau tak buat nanti camner nak antar borg JPA… dgr kater borg nyer dah abih..sian yg tak dpt lagi..takper sbr2...erm oklah nanti kalau ader paper mail me ok…

p/s kalau nak saya ckap psl somethg just alert me at tag board


Khamis, Februari 19, 2004

SEMESTI (revisit)

Many thing happens lately..kekadang rasa diri nih sibuk sesangat..tapi sesekali fikir gak org tgh tunggu result SPM pun boleh sibuk ker?...heheh
Baru hari jumaat lepas pergi ke sekolah..temankan najjib amik surat berhenti..yelar dier kene gih PKN (khidmat negara) so kene lar amik awal..erm..kat SEMESTI lately byk yg dah tukar..ramai cikgu yg dah takder..yg terkejut nyer cikgu wan who is the winner of the most popular teacher in anugerah nian nirmala (anugerah kpd cikgu dr pelajar waktu hari guru) pun tukar jugak..ader jugak dgr bebudak kat saner ckp dier pengetua tukarkan sbb kasi influence buruk kat pelajar..iyer ker?..diorang cakap yek bkn sayer..apa2pun malas ckp byk nanti fitnah pulak..tepuk dada tanya iman..

PKN(Bon Voyage my friends)

Selamat jalan kawan2...isk2 sedih tgk diorg sumer pegi berlepas..tinggal lah diri nih menganggur..tak tahu aper nak cakap tapi hati ni macam bercampur baur..yang pasti sumer org akan rasa kehilangan selama 4 bulan..sesetengah orang akan rasa 4 bulan tuh sekejap ajer,sesetengah yg lain pulak akan rasa mcm menunggu 4 tahun..agungnya ciptaan tahun mewujudkan masa ini dlm pandanagn relatif yang berbeza..
chaterz tentunyer dah berkurang..kekadang nak pnline malas ajer rasernyer,tapi ada bagusnya jugak,at least takder lar bil melambung
masa2 macam nih baru teringat kat kekawan...Nak telefon takut pulak tgk bil,nak jumper dier tu kat selatan awak kat utara..sabar jer laa..tulah Fadly dulu memilih kawan..nasib baik dpt pencerahan agung waktu form 4..baru tau 2 thn tuh singkat sgt utk membalas semgt persahabatan yg terjalin..sabar..sabar..

Debate(Sekadar di Pinggiran??)

Just this morning I came across kimberlite blogspot..kak kimah nyer blogspot..sedih ajer bacer ayatnyer..

"Tidak ada lagi pembancuh air・tidak ada lagi penyelak majalah dan penanda isi・tidak ada lagi ahli pasukan yg sanggup bersengkang mata sampai pukul 3 pagi・idak ada lagi biskut yg bertin tin.. tidak ada lagi bilik operasi yg paling penting.. tidak ada lagi wanita yg begitu tabah melatih dan terus melatih."..

sekaligus teringat pulak call dr faizi..dier ader bagitau Mahirah cakap:
"sekolah macam tak pedulikan kami..tak nak support kami dah..."
Persoalannya,bila pulak jadi macam nih..singat saya waktu saya dulu tak pulak macam nih..bkn nak kata aper tapi biasa nyer kalau apa2 yg berkaitan dgn debate insyaallah akan dipandang serius..
Kenapa selepas kami keluar semuanya berubah? semuanya lepas tangan?apa semua dah tak ada semangat?
Teringat pulak kata2 cikgu addenan waktu saya pergi sekolah hari jumaat lepas..
"...Kita nampak nya tak kelolakan perlawanan bahas dlm ppm zon utara nanti"
saya tanya kenape..dier senyum then jawab..
" Mmglah kiter masuk nak cari pengalaman tapi kita kene jaga nama baik jugak.."
terkedu saya sgr..nama baik? sekali dgr mungkin sekolah edar masih ada nama yg terpahat utk semesti dlm arena perbahasan..tapi dlm masa yg sama menampakkan seolah-olah sekolah dah tak yakin dgn kemampuan pembahas y ada sekarang..Kenapa?..mungkin salah kami juga tak berjaya tinggalkan pelapis sekolah..
Waktu ke sekolah hari isnin lepas..sempat tgk diorg buat latihan..ikhlasnya sudah nampak ada perubahan..ada kesungguhan..tapi kalau mereka nak julang piala prestij UIA,ppm atau melancong ke australia..mereka kene kerja lebih lebih dr itu..
Mungkin mereka kena lalui apa yg debater lain dulu lalui..berbincang sampai 3 pagi,buat mock debate byk kali,kene marah sampai menangis..jadi pembancuh air,penanda isi...sumer yg memang perit tapi pembahas semesti yg dah menjulang piala sperti Iznan,yusaini,ikram,dewi mayg sari,aimi hajar, hakimah, juwaini, an nee, faizi dan mungkin fadli bermula dgn latihan sebegitu..anda tak boleh bgn dr tidur dan terus boleh petah berbicara..ia perlukan masa..utk digilap..skill dan gaya perlu dicari..tak semesti nya melalui membuat latihan formal..tapi dgn penulisan,pembacaan,buat ucapan org, menjd pengacara,menjadi pembentang hasil kerja kumpulan dan byk lagi..semua ni perlukan ketekunan,kesabaran...
tapi saya sebnrya simpati melihat mereka..merka boleh berbahas cuma tak ada yang nak menggilap bakat mereka..tiada siapa yg nak membimbing mereka menunjukkan showmanship mereka..permata sekalipun kalau tak kene cara bentuknya hanya menjadi karbon yg org lain belum tentu hargainya..
Ada juga org cakap pada saya sewaktu nak pergi ke semesti:

"tak payah lah tolong diorg bukannyer sekolah hargai pun.."

Saya tak salahkan mereka,mereka ader hak..malahan hakikatnya they have a hard time in semesti..ignorance from the school is not smthg that is easy to handle..batch kami lagipun kurg dipandand..
apa2pun biarlah..walaupun tak ader cikgu yg sama tgk..tak da tin biskut..tak ada sesiapa yg nak belanja makan..tak ada bilik khas ber air cond sekalipun..saya tetap teruskan sbb saya disini masih boleh rasakan kehangatan perjuangan mereka..